Το δάγκωμα των παπαγάλων στους κατά τα άλλα αγαπημένους τους ιδιοκτήτες ειναι συχνό φαινόμενο που φέρνει πολλούς ιδιοκτήτες σε απόγνωση.
Για να λύσουμε αυτό το πρόβλημα μας θα πρέπει πρώτα απ’ολα να εντοπίσουμε το λόγο που το πτηνό μας, μας δαγκώνει.
Οι λόγοι που συμβαίνει αυτό μπορεί να ειναι:
1.Από φόβο ή στρες που του προκαλούμε εμείς ή κάτι αλλο( πχ. Ενα άλλο κατοικίδιο ή ένα άλλο άτομο ή όταν εισβάλουμε με το χέρι μας στο ιερό για εκείνο χώρο το κλουβί του)
2.Από νεύρα που προκαλούνται επειδή του χαλάσαμε την «ζαχαρενια» πχ. Ενώ είχε κουρνιάσει, εμείς θελήσαμε να το χαϊδέψουμε , από βαρεμάρα, από πείνα κλπ.
3.Από ορμόνες λόγω ενηλικίωσης ή έναρξη περιόδου ζευγαρώματος
4.Από εγωισμό ή ένδειξη κυριαρχίας φαινόμενο πολύ λογικό καθώς όπως και στους ανθρώπους έχει να κάνει με τον χαρακτήρα του πτηνού
5.Από παθολογικά αίτια που ενδεχομένως να προκαλούν πόνο στο φίλο μας ή ακόμα και από πτερόρροια.
Προσοχή
ΔΕΝ ΦΩΝΑΖΟΥΜΕ ΚΑΙ ΔΕΝ ΧΤΥΠΑΜΕ ΤΟ ΤΟ ΠΟΥΛΙ διότι εκτός του οτι ενδεχομένως να του προκαλέσουμε σωματική βλάβη το πιθανότερο είναι ότι θα χάσουμε εντελώς την εμπιστοσύνη του.
ΔΕΝ ΑΝΤΙΔΡΟΥΜΕ ΣΤΟΝ ΠΟΝΟ που ενδεχομένως μας προκαλέσει.
ΔΕΝ ΥΠΑΝΑΧΩΡΟΥΜΕ επειδή μας δάγκωσε, δεν πρέπει να πιστέψει ότι πέτυχε το σκοπό του.
Προσπαθούμε να εντοπίσουμε το λόγο που το κάνει και το αντιμετωπίζουμε ανάλογα.
Για τους λόγους 1,2,3,4 μπορούμε να το αντιμετωπίσουμε με εκπαίδευση κάνοντας τα παρακάτω:
1.Ταΐζουμε το πτηνό με το χέρι μας, αρκετές φορές την ήμερα εντός ή εκτός κλουβιού.
Αποφεύγουμε να το ενοχλούμε μέσα στο κλουβί του, ενώ τρώει, ενώ παίζει, ενώ είναι κουρνιασμένο ή όταν είναι στρεσαρισμένο. Αντίθετα, του δίνουμε την δυνατότητα να μας “ζητήσει” εκείνο το πότε θα παίξουμε.
Σε κάθε περίπτωση οι επαφές μας θα πρεπει να ειναι πολύ αργές και σίγουρες, κινούμε το χέρι μας προς το πτηνο αργά και στο ύψος των ματιών του, μιλώντας του ήρεμα και φτάνουμε κάθε φορά μέχρι εκει που μας επιτρέπει.Στο χώρο εκπαίδευσης θα πρέπει να μην υπάρχουν άλλα άτομα ή θόρυβοι που να αποσπούν την προσοχή ή να τρομαζουν το πτηνό.
2.Το αγγίζουμε μόνο στα σημεία που μας επιτρέπει και προχωρούμε σιγά σιγά και σε άλλα με την μέθοδο της επιβράβευσης. (δλδ. Το επιβραβεύουμε με ένα μπράβο και λιχουδιά όταν μας επιτρέψει να ακουμπήσουμε σε σημείο που πριν δεν μας άφηνε κλπ)
3. Όταν μετά από τα παραπάνω επιτύχουμε να μην μας δαγκώνει σε στιγμές που στο παρελθόν μας δάγκωνε, του δείχνουμε τον ενθουσιασμό μας με γλυκόλογα και συνεχίζουμε με θετική εκπαίδευση που είναι η επιβράβευση με λιχουδιά.
Έσχατη λύση: Μετά από επανειλημμένες προσπάθειες με τα παραπάνω, εαν συνεχίζει παρόλα αυτά να μας δαγκώνει ενώ βρίσκεται στο χέρι μας, τότε επιστρατεύουμε την δική μας “κυριαρχία”.
Μόλις μας δαγκώσει λοιπόν, αφήνουμε το πτηνό κάτω στο πάτωμα χωρίς να πούμε τίποτα και εαν είναι δυνατόν απομακρυνόμαστε απο το χώρο και το αφήνουμε μόνο του στο πάτωμα για 1-3 λεπτά, χωρίς να μας βλέπει.
Μετα το πέρας των 1-3 λεπτων επιστρέφουμε στο χώρο και χωρίς να πουμε τίποτα το ανεβάζουμε στο χέρι μας και το βάζουμε πίσω στο κλουβί του και ξεκινάμε νέο κύκλο εκπαίδευσης μερικές ώρες αργότερα.
Τα διαστήματα της εκπαίδευσης δεν πρέπει να είναι παραπάνω απο 5-6 λεπτά την φορά και όχι παραπάνω απο 3 φορές στην διάρκεια της ημέρας, διότι το πουλι θα ίσως να βαρεθεί και να “χάσουμε” ότι έχουμε πετύχει στο μεταξύ.
Τα παραπάνω ίσως να χρειαστεί να τα εφαρμόσουμε αρκετό χρονικό διάστημα, ειδικά εάν μιλάμε για ένα ενήλικο πουλί που έχει «κακομάθει» για πολλά χρόνια.
Η βελτίωση της συμπεριφοράς θα γίνει σταδιακά και θα χρειαστεί επιμονή, μεθοδολογία και υπομονη απο μέρους μας.
Τα αποτελέσματα θα είναι θεαματικά εφόσον κατανοήσετε τον παπαγάλο σας και βρείτε κώδικα επικοινωνίας.
Ακολουθούν επιλεγμένα Βίντεο
*Για να δείτε το βίντεο με Ελληνικούς υπότιτλους πατήστε στο εικόνιδιο “Υπότιτλοι” που βρίσκεται στην κάτω δεξιά γωνία της οθόνης και μετά απο το εικονίδιο με το γρανάζι επιλέξτε “Μετάφραση υπότιτλων > Ελληνικά
{youtube}ieu4mk68zLc{/youtube}
{youtube}tbav1ugF3Nk{/youtube}
{youtube}hhb9xbSFulI{/youtube}